Uzun yolculuk yapan insanların yüzünde ki o ifadeye benzettim bu sabah aynada ki yansımamı, garip geldi ilk başta sonradan farkına vardım senden gitmiş olmak dünyanda yapılabilecek en uzun seyahatti belki yada senin benden gitmiş olman artık hangisi doğru olan bilemiyorum.
En zoru da sabahları güne başlamak oluyor biliyor musun ? Tekrar o gücü kendide bulmak...
O artık yok.. Hadi uyan...
İnsan bazı şeylere bakamaz ya hani, kimisi kanlı bir görüntüye, kimisi derin boşluklara... Ben aynada kendime bakamıyorum artık. Ne zaman baksam seni görüyorum kendi suretim de, ne zaman bana baksam aslında bize bakıyormuşum gibi geliyor.
Gittin...
En kolay olanıdır gitmek! Gitmek hiçbir şeyi bitirmez. Aksine durdurur yada yaşar gibi her şey. Gidene değil, kalana yoldaş anıları vardır, ayrıntıları vardır aşkın en gerisinde. Gittiğimi çok sonra anlayacaksın. Şimdi uğurluyorsan, sende kalan yanlarıma güvendiğin içindir.
Bir gidişinin bir de gülüşünün tarifi yok, Tarif edersem eskitirler içindeki çocuğu.Sana bakmak böyle dimdik sana bakmak... Bir dinden bin ayet okumak gibi. Kudüs gibi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.