4 Mayıs 2014 Pazar

Her Temas İz Bırakır

Seni sevmeyi özledim de seni özlemeyi pek sevemedim, bilmem senin özlediğin yada özlemekten kaçtığın şeyler var mı ?

Artık sabahları uyandığımda ağzımda acımsı bir tatla uyanıyorum böyle kireç gibi derler ya aynen öyle oluyor, ağzımın tadı gibi hayatta bir tatsız oldu bu sıralar..

Alışılan her şey tatsız, içi boş olurmuş zaten.

Arkadaşlarım artık eskisi gibi olmadığımı söylüyorlar, aslında çok doğru değil mi eskiden sen vardın artık sen yoksun, nasıl eskisi gibi olmamı bekleyebilirler ki ?

Yağmura karşı başı dik yürümek, hayata karşı bir duruştur. Sensizliğin kıyısında dalgalar o kadar çok sert karaya vurur oldu ki su almaya başladım bir yanım bırak batsın senide bir dalga alır götürür diyor, ama bu kıyıda geçen anılarımız o kadar güçlü ki bırakmak şöyle dursun gözlerimi ayıramıyorum.

Belkide bu son seferi gönlümün ya gider dönerim altı aya yada alabora olurum kim bilir..

Bir şeylerin yaşaması için, bazı şeylerin ölmesine izin vermek gerekir.

Öldüm mü ? Ölüyor muyum, Yoksa tekrar yaşamaya mı başladım senden sonra anlatması oldukça güç.

Annemin yemeklerinin tadı bile eskisi gibi değil senden sonra, ki o yemekler senden de eski oysa..

Her temas iz bırakır biliyorsun

Nasıl temas ettiysen izlerin hala kanıyor

Ve

İzlerin geçmesin diye bıraktığın yaraları hala kanatmaya devam ediyorum.





Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.