Hadi Gel

Hayat o kadar acımazsız ki sevgilim, Verdiği her şeyi geri aldır da sonu gelmez. O gün gelir yüzleşirsin geçmişinle. Sokaklar dile gelir, söylemezler yanlış nerede...

Sensizliğin son demindeyim sevgilim, bunlar son çırpınışlar belkide...

Hadi gel kurtar...

Yıkıcı geçen yılların ardından biraz bitkin, biraz yorgun fazlasıyla yenilmiş bir beden var artık. Suretinde senin bıraktığın izlerle günü tamamlayan, tükenmiş bir ruh...

Hadi kurtar beni bu hayattan...

Telefonu kulağıma götürdüğümde gelen sinyal sesi gibi artık hayat boş ve tekdüze. İçi boş sonu olmayan boşluğa atılmış bir adım, suya yazılmış bir yazı gibi artık. Gördüğüm kabuslarda bulur oldum artık seni, sırf seni görebilmek uğruna kabus görmek için uykuya dalan birisi var bu şehirde.

Hadi gel kurtar beni bu azaptan...

Güzel anılardan bir kaç tanesi kaldı hatırımda, Hatırlar mısın sen tırnaklarınla oynardın ben eline vururdum tırnaklarınla oynama diye.

İnsan bazen seni seviyorum diyemez, onun yerine tırnaklarınla oynama der...

Hadi gel kurtar beni bu azaptan...