Yokluğunda

Her gidişin bir dönüşü var derler ya neredesin? Yokluğunda zaman çok zor geçiyor,

İlk zamanlarımız aklıma uğrar oldu, o çocuksu heyecanın, yüzüme bakamıyor olman, kelimeleri birbirine karıştırıp yüzünün kızardığı zamanlar, her şeyin bir çocuğun masumiyeti kadar saf olduğu ve beraberinde huzurun geldiği dönemlerimiz hatırladın mı?

Bir insan severken neden hata yapar? Neden o çok arzuladığını elde ettikten sonra ikinci plana atar ve artık eski değerini göstermez? Bunlar kafamın içinde yankılandıkça içimdeki derin kedere yenik düşüyorum. Yokluğunu o kadar kanıksadım ki çıkıp gelsen nasıl davranmam gerektiğini unutmuş haldeyim. Biz nasıl konuşurduk, nasıl mesajlaşırdık, saatlerce sen bana ne anlatırdın da ben senden sıkılmazdım bir bir unutuyorum bunları. Bir yandan seni unutuyor olmanın haklı gururunu yaşarken bir yandan geçmişime ihanet ediyormuşum hissi oluşuyor…

İçindeki ani duygu değişimini hiç kendine sordun mu? Ben ne yapıyorum diyebildin mi çok merak ediyorum. Yokluğunda ben çok soru sordum kendime birçoğunun cevabı hala sende saklı, insan en çokta cevapsız kalan sorulara takıyor kafasını.

Sırf sen geri dönecekmişsin gibi yaşıyorum hala, bir gün çıkarda gelirsen alışkanlıklarım hala aynı kalsın diye tekdüze yaşıyorum bıraktığın yerdeyim

Ve

Sırf sen iyi geceler demedin diye iyi geçmeyen gecelerim var benim, sabahları senin günaydın mesajını göremediğim gün hiçte aydın değil be sevgili...