O Tek Somuttu Ben Soyutladım...

Gidişinle zaman bende durdu sanki tüm saatlerimde akreple yelkovan birbirine küstüler, ne biri diğerini kovalıyor nede yan yana geliyorlar artık aynı senle ben gibi…

Bazı şeyleri yaşadıktan sonra eskisi gibi kalamıyorsun kişiliğinin bir parçası oluyor, ya onlarla yaşıyorsun ya da yaşayamıyorsun. Seninle yaşamak çok zorlaştı artık, bana yaptıkların değil benimleyken yapmadıkların en çok canımı acıtıyor ya da senden göremediğim sevgi, ilgi, canımı acıtır oldu anlamıyorum. Aslında olaya artık farklı bir gözle yaklaşmaya başladım sanırım veya seni çok düşünmekten artık ne düşündüğümü bende bilmiyorum.

Şimdi sen kime gülüyorsun, kime alışıyorsun, kimin ellerinden tutuyorsun, gün içinde benim seni düşündüğüm kadar aklında mıyım?

Yoksa artık benim adım sana çok mu yabancı? Seni geç buldum ve ayrılık düşüncesi asla yok bende derken çok samimi gibiydin.

Ben;

Senin sevgine hiçbir zaman inanmadım…
Yanımda olduğunu hiçbir zaman görmedim…
Samimiyetine hiçbir zaman güvenmedim…
Gelişine hiçbir zaman şahit olmadım…
Sadakatinden daima şüphe ettim…
Sen de bütün güvensizliğimi ve şüphelerimi boşa çıkarmadın…
Bu yüzden gidişin takılmadı gözlerime…

Sen tek somuttun ben soyutladım
Bir yanlışı iki kez afladım üç etti elvedaladım…