İşte benim özetim...

İşte geldik gidiyoruz...

Günah ve sevaplarımı vicdan terazime koyduğumda ne tarafın ağır bastığını hala bilemiyor olmak yaşanan yılların hakkını verebildim mi ? sorusunu sorduruyor bu aralar.

Öz eleştiri yapıyor olmak kendi içinde bir şeylerini sorguladığını kanıtlıyor da neyi, kimi yada neden sorguladığımı bulamıyorum.

Ben kimim nereden geldim ? Nereye yürüyorum ? Gönlümün bahçesine günde kaç çiçek dikiyorum ? Aynamın cadısına günde kaç kez selam veriyorum ? Evimin hangi odasında ölmek istiyorum ? 

Bende bilmiyorum...

İşte benim özetim...

Çok hata yaptım şimdiye kadar, inkar etmiyorum...
Ders aldıklarım oldu, almaya vakit bulamadıklarım...
Duyduklarım doğruysa zaferlerimde olmuş...
Ahımı alanlar fatura ödüyormuş...
İyi ki yapmışım dediğim şeylerde var, keşkelerimde...
Şimdi yeni bir hayatım var, yeni insanlarla yeni yerlerde ve yeni zamanlarda...
Eskilerde var hafızamda ama çoğu eski yerlerde ve eski zamanlarda...
Geri döndürmek istediğim zamanlarım da ve engellemek istediğim başlangıçlarım da...
Hayatımdan seneler çalan insanlar iyi ki çalmışlar...
İyi ki olmuşlar hayatımda ve büyütmüşler beni...
Hafızamdan silmek istediğim görüntüler, silemediğim sözler var..
Duymamış olmayı istediğim ama duyduğum, kimilerinin gözüne sokmak istediğim gerçeklerim var...


Bazen saklı kalmasını doğru bulduğum; hepsinin bir yeri ve zamanı olduğunu bildiğim, içimde tuttuğum çok şey var...