Beynimin içinde beni benden alan bir şeyler var, son sayfası yırtılmış roman gibiyim; girişi, gelişmesi var sonucu hep üç nokta...
Tekerrür ediyorsun bende; her gün kokundan bir parça buluyorum sokak aralarında, gülüşünden bir parça hiç eksik olmuyor aklımın en ücra köşelerinde. Baktığım her suretti bir parça sen, gördüğüm her çiftte bir parça biz varız sanki.
Tekerrür ediyorsun hayatımda; yatağın sol kısmını hep boş bırakıyorum sanki her gece ordaymışsında her sabah oradan uyanacakmışsın gibi.
Bana öğrettiğin gibi pişiriyorum artık yemekleri, bir tutam sevgimden katıyorum tencereye, yemekler sen kokuyor tadı biraz acımtırak. Hep bir tabak boş kalıyor, hep bir kalbin kırık ayrıldığı gibi masadan.
Hayata uzunca cümleler kuruyorum, seni tanıdığım günden bugüne kadar geçmiş olan 24'ler 60'lar 365'ler 12 ve 52'ler hayat dramatik bir matematik.
Sen artık dik bir yokuşsun ve ben çok sigara içiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.