6 Haziran 2018 Çarşamba

Karalama

Geri dönüşü olmayan sokaklara girdim, inişi olmayan yokuşları sensiz çıkıyor, attığım her adımda eksiliyorsun...

İhtiyaç halinde camı kırınız ibaresini arıyorum ama hiçbir teselli sen kadar güçlü değil.


En sevdiğimiz şarkıyı dinlerken nakaratı artık başkası için mırıldanıyormuş gibi, oturduğumuz o evde artık bizim anılarımız yokmuş gibi, sessiz sedasız gidişin aslında başkasına gidişinmiş gibi, gibisi fazla.

Çok sevdiğim bir manzarada seni hayal etmeye çalışırken, senin o manzarada başkasına gülüşünmüş gibi, kaldırım çizgilerine basmadan geçtiğimiz yolları artık başkasıyla tavaf ediyormuşsun gibi, seni sana anlatmaya kalkışlarımda, senin kendini başkasına anlatıyormuşsun gibi, gibisi fazla.

Bir Ankara kedisi gibi sağırım her şeye, senin deseni olmayan her yere onu çizişlerinden beri, anı olarak kalmamı istediysen beni unutma ama bir o kadar da hatırlama, eski bir anı olarak kalmamı istemediysen deseni olmayan her yere onu karalama. Bu bir karalama.