Bir tutam gülücük ekle yemeğe, biraz şımarık tavırlar, azıcık sevginden katmayı ihmal etme işte sana mutluluk. Formülü bu kadar basitken kaybettik birbirimizi...
Kelebeklerin uçmayı unuttuğu sabah kaybettim seni, senden sonra her gün pazartesi sendromu gibi gelmeye başladı. Yemek tatsızlaştı, içtiğim su bulanıklaştı, kireç gibi bir tada büründü hayatım.
Onlara benden bahset.
Bir şekilde yol alıyoruz, üstüme giydiğim yalancı ifadelerle dolanıyorum hayatıma giren hayatlara, hepsine aynı yalanı söylüyorum, doğruyu bir tek sen biliyorsun.
Ben senin kadar kimseyi sevemiyorum.
"Seni benim kadar seven oldu mu diyenler olacak hayatında.... Onlara benden bahset...."
En çok kendini sevmeyen kadından korkmam gerektiğini bana, en çok beni sevdiğini söyleyen kadından öğrendim.
