Farklı hayatlarda, farklı beklentileri olan iki insandık.. Aynı kırmızı ışıkta aynı sabırda bekledik yeşilin bize yanmasını. Birbirimize paralel yürüdük karşıya geçene kadar, tek ortak paydamız buydu belkide, yeşili bekliyor olmaktı.
Seni soruyorlar, bir gülüşü var kelebek görse ömrü uzar diyorum ve susuyorum. Ömrümden ömür alıyorsun. Senle ilgili ne varsa unutulmaya yüz tutan anılar havuzunda, ama gülüşünü aldım çok başka bir yere koydum, çünkü çok başkaydı. Her temas iz bırakırdı da bir bu gülüşün bıraktığı iz hala kanar mı?
Varmak istediğim yolun sonuymuşsun gibi hissederdim hep, her gün senden öğreneceğim o kadar çok şey olurdu ki bildiklerime bile farklı anlam katardın, sabahları uyandığımda günaydın mesajı almak bi insanı dünyanın en mutlu insanı yapar mı? Yapar.
İçimde şefini kaybetmiş bir orkestranın hüznü var, dışımda charlie chaplin gülüşü...
.
.
.
.
.
Lades gibi aklımda-(gülüşün)-sın
